NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
إِبْرَاهِيمُ
بْنُ حَسَنٍ
الْمِصِّيصِيُّ
حَدَّثَنَا
حَجَّاجُ
بْنُ
مُحَمَّدٍ
قَالَ حَدَّثَنَا
ابْنُ
جُرَيْجٍ
أَنَّهُ
سَمِعَ أَبَا
الزُّبَيْرِ
سَمِعَ
جَابِرَ بْنَ
عَبْدِ
اللَّهِ
يَقُولُ
رَجَمَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
رَجُلًا مِنْ
الْيَهُودِ
وَامْرَأَةً
زَنَيَا
Bize İbn Cüreyc haber verdi;
O, Ebu'z Zübeyr'den işitmiş. Ebu'z-Ziibeyr'de Câbir b. Abdullah'dan, şöyle
derken işitmiş:
"Rasûlullah
(s.a.v.) Yahudilerden, zina eden bir erkekle bir kadını recmetti."
İzah:
Müslim, hudûd. Bu
hadis, Lü'lüî'nin rivayetinde mevcut değildir. İbnü'l-Arâbi ve İbn Dâse'nin
rivâyetindendir. Bunu Ebu'l-Kasim ed-Dimeşkî' zikretmemiştir.
Bu babdaki tüm
rivayetler, zina eden bir Yahudi çiftine
verilen cezayı söz konusu etmektedir. Rivayetlerin tümü göz önüne alındığında hadiseyi
şöylece özetlemek mümkündür:
Yahudiler, zina eden
rnuhsan bir çift hakkında hüküm vermesi için Rasulullah-'a gelmişler,
Rasulullah önce onlara, kendilerinin zina suçunu işleyenlere ne ceza
verdiklerini sormuş, onlar da yüzünü karaya boyayıp eşeğe ters bindirerek
teşhir ettiklerini ve yüz deynek vurduklarını söylemişler. Nebi (s.a.v) Allah
adına yemin vererek bu konuda Tevrat'ta bir hüküm olup olmadığını sormakta
ısrar etmesi üzerine, zinanın dört şahit tarafından ve erkeğin âleti, kadının
âleti içinde görülmesi halinde recm cezası olduğunu söylemişler. Rasulullah'm
recmi nasıl terkettiklerine dâir sorusunu da, kıratlarının bir yakını ve
eşraftan olanların zina etmeleri üzerine onları öldürmemek için terkettiklerini
söylemişlerdir.
Hz. Nebi (s.av.)
Yahudilere recm cezası vermiş ve cezayı infaz etmiştir.
Hz. Nebiin onlara,
recmin Tevrattaki hükmünü sorması, onu öğrenmek için değil, kendi kitap ve
inançları ile ilzam etmek içindir. Muh-temedir ki, efendimiz Yahudilerin
Tevrat'taki recm ayetini değiştirmediklerini, ama onu gizlediklerini vahiy
yoluyla öğrenmiş ve açığa çıkarmak istemiştir.
Rivayetlerden
birisinde, zina eden Yahudilerin suçunun dört şahidin şehâdeti ile sabit olduğu
bildirilmektedir. Ancak bu şahitlerin müslüman mı yoksa yahûdi mi oldukları
konusunda bir kayıt yer almamıştır. Neve-vi, bu konuya işaretle, şahitlerin
müslüman olmaları halinde bir müşkil olmadığını yahûdi iseler şahitliklerine
itibar edilmeyeceğini, onun için zinanın zinâkâriarın itirafı ile sabit
olduğunu söyler.
Nevevi'nin belirttiği
müşkil, Şafiî ve Mâliki mezheplerine göre varid-dir. Ama Hanefi mezhebine göre
böyle bir müşkil yoktur. Çünkü Hanefi-lere göre zimmİlerin biribirleri
hakkındaki şahitlikleri makbuldür. Rasûlullah'm bazı hristiyanların
biribirleri aleyhindeki şahitlikleri kabul etmesi, Hanefilerin delilidir.
Hadislerin, ihtiva
ettikleri hükümleri de şöylece özetleyebiliriz.